نتایج کوچک سازی واحدهای ستادی در نظام شبکه ی بهداشت و درمان ایران (تجربه ی کلان شهر تبریز )

مقدمه : نظام سلامت ایران در محیط بسرعت در حال تغییر؛ و با چالش های متعددی در زمینه عدالت، مناسبت و اثربخشی مواجه است. در پاسخ به این فشارهای فزاینده، برای کاهش هزینه ها و افزایش کارآیی، کوچک سازی واحدهای ستادی بهداشت در تبریز طراحی و اجرا گردید.این پژوهش با هدف یافتن شواهد و پاسخهایی مستند به چالشهای موجود در کلان شهرهای کشور در خصوص تعدد و وحدت مدیریتی بهداشت مراکز استانهای مربوطه طراحی و اجرا شده است. و طی آن مدیریتهای ستادی جداگانه بهداشت تبدیل به مرکز واحد شدند. روش بررسی: این مطالعه از نوع کاربردی است. جامعه و نمونه پژوهش ستادهای بهداشت دوگانه قبل و مرکز واحد بعد از کوچک سازی به همراه واحدهای تابعه ( از نظر تعداد پرسنل ستادی، هزینه ها، کمیت و کیفیَت خدمات ارائه شده و رضایت شغلی کارکنان) بود. نتیجه گیری: گرچه تعداد پرسنل ستادی با کوچک سازی از 248 نفر به 148 نفر کاهش یافت و هزینه های جاری نیز از 47/67 درصد سال 82 به 93/69 درصد در سال 83 رسید. با اینحال کمیت و کیفیَت خدمات بهداشتی ارائه شده ( مهمترین وظیفه مرکز) نه تنها دچار نقصان نشد، بلکه در مواردی بهبود هم یافت. و رضایت از کارپرسنل شاغل قبل و بعد از کوچک سازی تغییر معنی داری پیدا نکرد. بنابراین کوچک سازی را می توان به عنوان استراتژی اصلاحات مدیریَتی در سایر کلان شهرهای کشور و بخش های دانشگاه نیز اجرا نمود.